Παρακάτω είναι μια φιλοξενούμενη ανάρτηση από έναν ερευνητή που μελετούσε το Zooniverse και που μόλις δημοσίευσε ένα χαρτί που ονομάζεται «Crowdsourced Science: Sociotechnical epistemology in the e-research paradigm». Όντας λίγο μπουκιά, του ζήτησα να συστηθεί και να εξηγήσει – Κρις.
Ονομάζομαι David Watson και είμαι επιστήμονας δεδομένων στο Κέντρο Μεταφραστικής Βιοπληροφορικής του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου. Ως φοιτητής MSc στο Ινστιτούτο Διαδικτύου της Οξφόρδης το 2015, έγραψα τη διατριβή μου σχετικά με το crowdsourcing στις φυσικές επιστήμες. Ήρθα σε επαφή με πολλά μέλη της ομάδας Zooniverse, τα οποία είχαν την καλοσύνη να απαντήσουν σε όλες τις ερωτήσεις μου (είχα πολλές!) και μάλιστα μου παρείχαν ένα ανεκτίμητο σύνολο δεδομένων από συγκεντρωτικά αρχεία καταγραφής συναλλαγών από το 2014. Συνδυάζοντας αυτές τις πληροφορίες με δεδομένα δημοσίευσης από διάφορες πηγές, εξέτασα τον αντίκτυπο του crowdsourcing στην παραγωγή γνώσης σε όλες τις επιστήμες.
Την περασμένη εβδομάδα, το φιλοσοφικό περιοδικό Synthese δημοσίευσε μια (σημαντικά) αναθεωρημένη έκδοση της διατριβής μου, που συντάχθηκε από τον σύμβουλό μου Καθ. Luciano Floridi. Διαπιστώσαμε ότι τα έργα Zooniverse όχι μόνο επεξεργάζονταν πολύ περισσότερες παρατηρήσεις από συγκρίσιμες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μέσω πιο παραδοσιακών μεθόδων – περίπου μια τάξη μεγέθους περισσότερα δεδομένα ανά μελέτη κατά μέσο όρο – αλλά ότι τα έγγραφα που προέκυψαν ξεπέρασαν κατά πολύ άλλες από ερευνητές που χρησιμοποιούν συμβατικά μέσα. Χρησιμοποιώντας τα επίσημα εργαλεία του Μπεϋζιανή θεωρία επιβεβαίωσης μαζί με στατιστικά στοιχεία από και σχετικά με το Zooniverse, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η crowdsourced επιστήμη είναι πιο αξιόπιστη, επεκτάσιμη και συνδετική από τις εναλλακτικές μεθόδους όταν πληρούνται ορισμένα κοινά κριτήρια.
Κατά μία έννοια, αυτό δεν θα έπρεπε πραγματικά να είναι είδηση. Γνωριζόμαστε για πάνω από 200 χρόνια ότι οι ομάδες είναι συνήθως καλύτερες από τα άτομα στο να κάνουν ακριβείς κρίσεις (ευχαριστώ, Marie Jean Antoine Nicolas de Caritat, γνωστός και ως Μαρκήσιος ντε Κοντορσέ!) Ο σοφία πλήθους ήταν υπεύθυνη για σημαντικές ανακαλύψεις σε ανάπτυξη λογισμικού, πρόβλεψη γεγονότωνκαι συσσώρευση γνώσεων. Η σύγχρονη επιστήμη κυριαρχείται ολοένα και περισσότερο από έργα μεγάλης κλίμακας που συγκεντρώνουν την εργασία και την τεχνογνωσία τεράστιου αριθμού ερευνητών.
Μας εξέπληξαν αρκετά πράγματα στην έρευνά μας, ωστόσο. Πρώτον, η σημασία της διαφοράς μεταξύ της απόδοσης των δημοσιεύσεων της Zooniverse και εκείνων άλλων εργαστηρίων ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη. Αυτή η γραφική παράσταση αντιπροσωπεύει την κατανομή των εκατοστημόνων παραπομπών ανά έτος και την πηγή δεδομένων για άρθρα και από τις δύο ομάδες. Οι στατιστικές δοκιμές επιβεβαιώνουν αυτό που ήδη υποψιάζονται τα μάτια σας – δεν είναι καν κοντά.
Μας έκαναν επίσης εντύπωση τα δίκτυα που εμφανίζονται στα έργα Zooniverse, τα οποία επιτρέπουν στους χρήστες να συνομιλούν μεταξύ τους και να κατευθύνουν την προσοχή των ειδικών σε ιδιαίτερα ανώμαλες παρατηρήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτός ο σχεδιασμός έχει οδηγήσει σε μοτίβα ανακάλυψης, στα οποία οι χρήστες επισημαίνουν σπάνια δεδομένα που γίνονται θέμα νέων έργων. Αυτή η δομική καινοτομία υποδεικνύει μια διαφορά όχι μόνο βαθμού αλλά και είδους μεταξύ της λεγόμενης «μεγάλης επιστήμης» και της ηλεκτρονικής έρευνας με πληθώρα.
Εάν είστε περίεργοι να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη μελέτη μας για το Zooniverse και τις επιπτώσεις του ιστότοπου στην κοινωνιοτεχνική επιστημολογία, ανατρέξτε στο πλήρες άρθρο.
