Του Ken Brooks (Ηνωμένο Βασίλειο) Η τοπική πέτρα ήταν ένα ουσιαστικό στοιχείο στην ανάπτυξη των πρώιμων πολιτισμών, καθώς η διαθεσιμότητα και η ποιότητά της καθόρισαν τα στυλ δόμησης που δημιούργησαν. Η αποτελεσματική επεξεργασία και χρήση της πέτρας ως οικοδομικού υλικού ήταν μια δεξιότητα που απέκτησε ο άνθρωπος σε πρώιμο στάδιο της ιστορίας σε πολλές διαφορετικές περιοχές του κόσμου. Σήμερα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις μεθόδους επεξεργασίας της πέτρας μελετώντας τα κτίρια, τα λατομεία και τα εργαλεία που έχουν διασωθεί. Αίγυπτος Για χιλιάδες χρόνια, ο ποταμός Νείλος έχει χαράξει το δρόμο του μέσα από περιοχές ψαμμίτη, γρανίτη και ασβεστόλιθου στο ταξίδι του 750 μιλίων μέσω της Αιγύπτου στη Μεσόγειο. Από πολύ νωρίς, ακόμη και μέχρι σήμερα, οι Αιγύπτιοι έχτισαν τα σπίτια τους με τούβλα από λάσπη – μια άφθονη πρώτη ύλη κατά μήκος των όχθεων του ποταμού Νείλου. Πριν από περίπου 5.000 χρόνια, καθώς καθιερώθηκε η οργανωμένη θρησκεία, άρχισαν να χρησιμοποιούν τοπικά διαθέσιμη πέτρα για την κατασκευή ναών και πυραμίδων. Μεταξύ 2590 π.Χ. και 2500 π.Χ., οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτισαν τρεις τεράστιες πυραμίδες στο οροπέδιο της Γκίζας (κοντά στο σημερινό Κάιρο). Εικ. 1. Οι πυραμίδες στη Γκίζα. Το θεμέλιο στην περιοχή αυτή είναι ένας νουμουλιτικός ασβεστόλιθος που χρονολογείται από την Ηώκαινη περίοδο, 34 έως 55mya. Είναι μια ενδιαφέρουσα σκέψη ότι μερικές από τις μεγαλύτερες ανθρωπογενείς δομές στη γη κατασκευάστηκαν από τα απολιθώματα των μικροσκοπικών οργανισμών (foraminifera). Οι εργασίες για μια πυραμίδα ξεκίνησαν με την εξόρυξη ασβεστολιθικών λίθων σε ένα κοντινό λατομείο. Τα μόνα εργαλεία που είχαν οι Αιγύπτιοι… Διαβάστε περισσότερα
